Γράφει ο Κυριάκος Πεταλίδης
Σκληρός συμβιβασμός, ο οποίος έχει πολλές γκρίζες ζώνες, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η συμφωνία για το προσφυγικό που επιτεύχθηκε το Σάββατο στις Βρυξέλλες. Κάνοντας μία ανάλυση των δεδομένων που φέρνει η συμφωνία μπορώ να πω είναι τα εξής: Δίνονται επιπλέον κονδύλια στην Τουρκία και ισχυρό δέλεαρ σε χώρες της Αφρικής, όπως το Μαρόκο για να ελέγξουν τις μεταναστευτικές ροές. Ειδικά για την Αγκυρα την περιμένουν 3 δις ευρώ αρκεί να δεσμευτεί ότι θα μηδενίσει τις ροές προς την Ελλάδα, δηλαδή να σεβαστεί τη συμφωνία που υπάρχει με την ΕΕ. Αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι γίνεται αναφορά στην Ιταλία κι όχι στην Ελλάδα, η οποία υφίσταται τους εκβιασμούς της Αγκυρας.
Οι χώρες – μέλη της ΕΕ θα διασώζουν τους πρόσφυγες και μετανάστες και θα τους οδηγούν σε κλειστού τύπου, ελεγχόμενα κέντρα για να γίνεται ο διαχωρισμός μετανάστη-πρόσφυγα. Όσοι δικαιούνται άσυλο θα διαμοιράζονται στην ΕΕ, όμως το κοινό ανακοινωθέν διευκρινίζει ότι και αυτό θα γίνεται εθελοντικά, μεταξύ των χωρών που επιθυμούν να τους δεχτούν. Τόσο οι FT όσο και η Wall Street επιμένουν ότι η Μέρκελ έκλεισε διμερείς συμφωνίες με την Ελλάδα, την Ιταλία κ.λπ. για να επιστρέφουν μετανάστες και πρόσφυγες που κάνουν αίτηση ασύλου. Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση αντιτίθεται στη δημιουργία κλειστών κέντρων φιλοξενίας τύπου Αμυγδαλέζα. Με βάση τη συμφωνία τώρα τι θα κάνει; Θα φτιάξει χώρους σαν τη Μόρια η οποία έχει χαρακτηριστεί η ντροπή της Ευρώπης;
Θα δημιουργηθούν περιφερειακές πλατφόρμες υποδοχής. Τέλος, θα γίνονται εντατικότεροι έλεγχοι στα σύνορα με την Τουρκία ενώ θα ενισχυθεί η δύναμη της Frontex στον Εβρο και το Αιγαίο. Συμπερασματικά οι κίνδυνοι που αποφεύχθηκαν ήταν, στο ζήτημα των πρωτογενών ροών στην κεντρική Μεσόγειο να προκριθεί μια απόφαση που θα ανέφερε ρητά τη δημιουργία κλειστών κέντρων στην Αφρική. Επίσης η πρόκληση των δευτερογενών ροών να επιλυθεί με συνοριακούς ελέγχους και την de facto δημιουργία ενός μικρού Σένγκεν. Τέλος, αποτράπηκε η μετάθεση στις καλένδες της προοπτικής αναθεώρησης του «Δουβλίνου» σε μια δίκαιη κατεύθυνση, όπως στην πραγματικότητα αποσκοπούσαν όσοι εισηγούνταν να πάει μετά τις ευρωεκλογές του 2019. Οπότε, εξασφαλίστηκε ότι η ευρωπαϊκή προσέγγιση στη διαχείριση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών πρέπει να είναι ολοκληρωμένη, δηλαδή να αφορά και τις τρεις διαστάσεις του ζητήματος: την εξωτερική (σχέσεις με τρίτες χώρες), τη διαχείριση των συνόρων, και την εσωτερική διάσταση.Τονίστηκε η σημασία της αποτελεσματικής συνεργασίας με την Τουρκία, στο πλαίσιο της Κοινής Δήλωσης ΕΕ -Τουρκίας.
Παράλληλα συμφωνήθηκε η χορήγηση της δεύτερης δόσης της χρηματοδοτικής διευκόλυνσης για τους πρόσφυγες στην Τουρκία. Μια χώρα που φιλοξενεί 3,5 εκατομμύρια πρόσφυγες. Καθώς επίσης και η ανάγκη η Τουρκία να εφαρμόσει τη διμερή συμφωνία επανεισδοχής με την Ελλάδα, την οποία έχει αναστείλει και τη συμφωνία επανεισδοχής ΕΕ -Τουρκίας. Στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τονίζεται ότι ο κανονισμός του Δουβλίνου πρέπει να αναθεωρηθεί στη βάση της αλληλεγγύης και της συνευθύνης.
